วัยรุ่นอยากลอง

วัยรุ่นเป็นวัยที่อยากลองอยากรู้ หนึ่งในความอยากลองนั้นคือลองทำผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ดู  ซึ่งเขาคิดว่าคงไม่กระไรนัก  แต่การลองนี้พ่อแม่ทราบไว้เถอะว่าเป็นการทดสอบ ซึ่งอาจส่งผลลัพธ์ในทางที่รุนแรงของวัยรุ่นเพื่อดูถึงความสัมพันธ์พ่อแม่กับ เขา พ่อแม่บางคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เลย ที่จริงเป็นทางออกที่ดี แต่ต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่า

1)  พ่อแม่มองในทางที่ดีอย่างมั่นใจว่า ลูกทำเช่นนี้เพราะอยากลองเท่านั้น ไม่ได้มีปัญหาอย่างอื่น

2)  พ่อแม่ต้องมีความมั่นใจอย่างเต็มที่ ลูกไม่รู้ว่าพ่อแม่รู้เรื่องนี้เลยถ้าไม่อยู่ในเงื่อนไข 2 ข้อนี้ ความพยายามที่จะไม่เผชิญหน้ากันจะเป็นเรื่องอันตรายมากเพราะเท่ากับว่าพ่อ แม่ได้ยอมรับพฤติกรรมลูกอย่างเงียบ ๆ ซึ่งไม่มีผลดีต่อลูกเลย ถ้าลูกทำซ้ำอีก พ่อแม่ควรจะรีบพูดคุยจัดการกับลูกทันที และในระยะยาวไม่ว่าครั้งแรกพ่อแม่จะได้เผชิญหน้ากับลูกหรือไม่ก็ตาม ถามถึงเหตุผลของลูกว่าทำไมถึงทำเช่นนั้น ควรอธิบายชี้แจงเขาจะได้เข้าใจเหตุผลของตัวเขาเองด้วย

หากขโมยของเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อทดลองความกลัว  พ่อแม่ควรชี้ให้เห็นว่าไม่สมควรอย่างไร คุ้มค่ากับผลเสียหรือไม่ เป็นความผิดทางอาญาอย่างไร หากขโมยของมีค่ามากต้องคำนึงถึงของที่เขาอยากได้หรือครอบครัวไม่อาจซื้อหาได้  ต้องอธิบายให้ลูกฟังถึงคุณค่าของเงินและสภาพเป็นจริงในครอบครัว ขณะเดียวกันพ่อแม่ต้องหันไปสำรวจครอบครัวตัวเองว่าใช้ของมีค่าที่ไม่จำเป็น กับชีวิตหรือไม่ ถามตัวเองว่าที่ผ่านมาได้สนองตอบความต้องการของลูกหรือไม่ หรือเป็นผลเนื่องจากปัญหาในครอบครัว ลูกทำไปเพื่อเรียกร้องความสนใจหรือไม่  เป็นหน้าที่ของพ่อแม่โดยตรงจะต้อง พยายามแก้ไขปัญหาอย่าไปคิดว่าทำไปเพื่อรักษาหน้าตา ต้องคิดว่าเราทำเพื่อลูกนั่นเอง

ในกรณีที่สุดความสามารถหาสาเหตุไม่ได้เกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก คงต้องรีบปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญและควรจะถือเป็นความลับไม่จำเป็นต้องให้ผู้ อื่นทราบ ควรทำความเข้าใจระหว่างพ่อแม่ลูกการกระทำความผิดเช่นนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยว พันกับโลกภายนอกเราควรจะเข้าใจให้ความร่วมมือในการแก้ไขปัญหา พยายามป้องกันหาทางไม่ให้เรื่อวการลักขโมยของลูกถึงโรงถึงศาลหรือแม้แต่นำ ไฝากดัดนิสัย เมื่อทำผิดครั้งแรกแล้วจัดการแก้ปัญหาได้ดี โอกาสที่จะทำผิดครั้งที่สองมีน้อยมาก แต่ถ้าเรื่องถึงตำรวจถึงศาลพบว่าเด็กจะหวนกลับมาทำว้ำอีกการช่วยเหลือลูก เรื่องนี้ไม่ควรคิดว่า “ครั้งนี้จะได้ไม่ถูกจับอีก” แต่ควรคิดอย่างรับผิดชอบว่าเป็นการช่วยเหลือและสร้างพื้นฐานที่ดีให้กับลูก เพื่ออนาคตเขาจะได้ไม่กลายเป็นหัวขโมยในสังคมต่อไป

 แหล่งที่มา  โรงพยาบาลจิตเวชขอนแก่นราชนครินทร์